Όταν λέμε γεμιστά, στο μυαλό μου έρχονται αυτομάτως οι γεμιστές πιπεριές, σε συνδυασμό με ντομάτες, και παρόλο που τα “ορφανά” γεμιστά είναι πολύ δημοφιλή, εμείς πάντα τα τρώγαμε με κιμά στο σπίτι μας, οπότε έτσι τα έχω στο μυαλό μου. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχω αποκτήσει δυσανεξία στις πιπεριές, και δεν μπορώ πια να τις καταναλώσω. Κι αν είναι ένα φαγητό που μου λείπει και προσπάθησα δεκάδες φορές να το φτιάξω με τρόπο που να μην με πειράζει, είναι οι γεμιστές πιπεριές. Η μυρωδιά της ψημένης στο φούρνο πιπεριάς (και μάλιστα πράσινης), σε συνδυασμό με τον κιμά και το ρύζι είναι ότι πιο ωραίο, και με στεναχωρεί πολύ που πλέον δεν μπορώ να το φάω, γιατί είναι ίσως ο ορισμός του μαμαδίστικου comfort φαγητού για μένα. Βγάζει μια θαλπωρή που δεν μου βγάζει ίσως κανένα άλλο πιάτο “της μαμάς”. Θα ήθελα πάρα πολύ να σας το δείξω με την κλασσική πράσινη πιπεριά, που κάνει την τέλεια αντίθεση με τις κατακόκκινες ντομάτες, αλλά δυστυχώς, η πράσινη πιπεριά με πειράζει πιο πολύ απ’όλες, οπότε για τη σημερινή συνταγή χρησιμοποιήσαμε κόκκινες. Επειδή είναι πιο χοντρόπετσες από τις πράσινες, ο χρόνος ψησίματος τους είναι συνήθως μεγαλύτερος, οπότε θα πρότεινα σίγουρα πράσινες για γεμιστά αν εσάς δεν σας πειράζουν. Πάμε να δούμε λοιπόν πως κάναμε μια ζωή τα γεμιστά στο σπίτι μας.
