Αγαπημένο χειμερινό πιάτο, τα γιουβαρλάκια, σου ζεσταίνουν το σώμα και την ψυχούλα κάθε φορά που τα τρως. Είναι πανεύκολα στην παρασκευή τους, μπορούν να γίνουν με λαχανικά ή και χωρίς, και μπορείτε να προσθέσετε όσο νερό επιθυμείτε με βάση τα δικά σας γούστα. Προσωπικά τα τελευταία χρόνια προσθέτω στη σούπα μου και καρότο και πατάτα, γιατί θεωρώ ότι ταιριάζουν πολύ, και τα κάνουν και πιο δεμένα και πιο χορταστικά. Πάμε να δούμε ποια συνταγή ακολουθώ εγώ για να τα φτιάξω!
Αν είστε λάτρης του λάχανου, τότε σίγουρα αγαπάτε και τους λαχανοντολμάδες. Μπορούν να γίνουν και με κόκκινη σάλτσα, αλλά ο πιο παραδοσιακός τρόπος νομίζω πως είναι αυτός με το αυγολέμονο. Αυτόν λοιπόν θα μοιραστώ σήμερα μαζί σας, και ελπίζω ειλικρινά να σας αρέσει. Πάμε να δούμε την συνταγή!
Όταν λέμε γεμιστά, στο μυαλό μου έρχονται αυτομάτως οι γεμιστές πιπεριές, σε συνδυασμό με ντομάτες, και παρόλο που τα “ορφανά” γεμιστά είναι πολύ δημοφιλή, εμείς πάντα τα τρώγαμε με κιμά στο σπίτι μας, οπότε έτσι τα έχω στο μυαλό μου. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχω αποκτήσει δυσανεξία στις πιπεριές, και δεν μπορώ πια να τις καταναλώσω. Κι αν είναι ένα φαγητό που μου λείπει και προσπάθησα δεκάδες φορές να το φτιάξω με τρόπο που να μην με πειράζει, είναι οι γεμιστές πιπεριές. Η μυρωδιά της ψημένης στο φούρνο πιπεριάς (και μάλιστα πράσινης), σε συνδυασμό με τον κιμά και το ρύζι είναι ότι πιο ωραίο, και με στεναχωρεί πολύ που πλέον δεν μπορώ να το φάω, γιατί είναι ίσως ο ορισμός του μαμαδίστικου comfort φαγητού για μένα. Βγάζει μια θαλπωρή που δεν μου βγάζει ίσως κανένα άλλο πιάτο “της μαμάς”. Θα ήθελα πάρα πολύ να σας το δείξω με την κλασσική πράσινη πιπεριά, που κάνει την τέλεια αντίθεση με τις κατακόκκινες ντομάτες, αλλά δυστυχώς, η πράσινη πιπεριά με πειράζει πιο πολύ απ’όλες, οπότε για τη σημερινή συνταγή χρησιμοποιήσαμε κόκκινες. Επειδή είναι πιο χοντρόπετσες από τις πράσινες, ο χρόνος ψησίματος τους είναι συνήθως μεγαλύτερος, οπότε θα πρότεινα σίγουρα πράσινες για γεμιστά αν εσάς δεν σας πειράζουν. Πάμε να δούμε λοιπόν πως κάναμε μια ζωή τα γεμιστά στο σπίτι μας.
Για πολλά χρόνια, τα γεμιστά κολοκυθάκια, ήταν ένα από τα αγαπημένα μου μαμαδίστικα φαγητά. Στο σπίτι μου, η μαμά μου και η γιαγιά μου, συνήθιζαν να τα κάνουν στην ίδια κατσαρόλα με ντολμαδάκια από αμπελόφυλλο, και τα τρώγαμε μαζί. Ομολογώ ότι είχα χρόνια να τα φάω, και μου είχαν λείψει. Πάμε να δούμε πως μου έμαθε να τα κάνω η δική μου μαμά.
Πέρσι, σας ανέβασα την πρώτη “παρτίδα” με μαμαδίστικα φαγητά. Μπορείτε να δείτε το βιντεάκι εδώ, και εννοείται ότι έχουν ανέβει και οι αναλυτικές συνταγές σε blog posts, εδώ πέρα, για τους αρχάριους της παρέας που θέλουν να μάθουν βασικές συνταγές, που όλοι κάνουμε στην καθημερινότητα μας. Είχαμε δει συνταγή για μπάμιες, μπαρμπουνοφάσουλα, φακές, ρεβίθια, και αρακά. Σήμερα λοιπόν, επιστρέφω με το vol. 2 εκείνου του βίντεο, με άλλα μαμαδίστικα φαγητά, συμπτωματικά όλα τους με κιμά. Ξεκινάμε λοιπόν με τα πολυαγαπημένα μου παπουτσάκια. Κλασσική αξία, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που οι μελιτζάνες έχουν την τιμητική τους. Στη δική μου εκδοχή, αυτήν με την οποία μεγάλωσα και φτιάχναμε μια ζωή στο σπίτι μου, τα παπουτσάκια γίνονται χωρίς μπεσαμέλ, σε μια πιο υγιεινή εκδοχή, με τομάτες. Πάμε να δούμε πως τα φτιάχνω εγώ.
